21-05-2024, 15:06
|
|
Stały bywalec
|
|
Zarejestrowany: Feb 2019
Miasto: Sosnowiec, Zagłębie
Posty: 7 593
|
|
Witam !
c.d.
Koziegłowy
Wieś Koziegłowy założył rycerz Drogosław herbu Zerwikaptur z drużyny księcia Bolesława Krzywoustego w 1106r. Pisał o tym Gall Anonim w swoich kronikach.
Po Drogosławie i jego potomkach o losie zamku decydował ród Lisów.
- Mściwój z Krzelowa
- Mściwój z Kwiliny
- Krystyn I z Koziegłów herbu Lis
- Krystyna II z Koziegłów herbu Lis
Mściwój z Krzelowa to dziadek Krystyna I.
Ojcem Krystyna I był Mściwój z Kwiliny.
Krystyn I z Koziegłów uczestniczył w bitwie pod Grunwaldem. Był ojcem Krystyna II z Koziegłów herbu Lis.
Dawną wieś Drogosława herbu Zerwikaptur, nazwano Starymi Koziegłowami, a później przemianowano na Koziegłówki.
"
Tak więc, Mściwoj kupił Koziegłowy. Postanowił ożywić osadnictwo na tym terenie i przeznaczył na rozwój Koziegłów, dziesięciny z kilku urodzajnych wsi. "Pieniądze z Kwiliny i Rożnicy przeznaczono z kolei na odbudowę kościoła w Koziegłowach, zaś dziesięciny z okolic Pałecznicy przeznaczono najpewniej na budowę kompleksu dworskiego (zamkowego) w Nowych Koziegłowach."
Dawną wieś Drogosława herbu Zerwikaptur, nazwano Starymi Koziegłowami, a później przemianowano na Koziegłówki. Mściwoj z Krzelowa założył Nowe Koziegłowy.
Mściwoj z Krzelowa zmarł około 1344 roku.
Politycy tamtego okresu uważali, że godnym następcą Mściwoja z Krzelowa na stanowisku wojewody sandomierskiego, będzie Andrzej Tęczyński, ale tak się nie stało. Król Kazimierz Wielki, po trzech latach zwłoki mianował wojewodą sandomierskim rycerza Jana Jurę.
Pierwsze awanse otrzymał w tamtym czasie również Mściwoj z Kwiliny, syn Mściwoja z Krzelowa.
Po zażegnaniu kilku konfliktów na zjeździe w Wyszehradzie, wypadało zająć się gospodarką tym bardziej, że skarbiec królewski świecił pustkami. Średniowiecze ciężko sapało i potrzebny był jakiś nowy ożywczy duch. Takiego ducha nosił w sobie Mściwoj z Kwiliny młody doradca króla Kazimierza (Wielkiego).
*Mściwoj z Kwiliny h. Lis – syn Mściwoja z Krzelowa – łowczy króla Kazimierza Wielkiego właściciel Koziegłów.
Autor obrazu – Stanisław Łakomy
Będąc łowczym królewskim, a później urzędnikiem ziemskim, podpowiadał królowi, że czas się zająć terenami dzielącymi Małopolskę i Wielkopolskę tak, aby rozwijające się tu osadnictwo mogło za jakiś czas zasilać skarbiec królewski.
Prześledźmy teraz jeden z takich projektów, dzięki któremu Koziegłowy i okolica zyskały na znaczeniu.
24 sierpnia 1356 roku
Tego dnia król Kazimierz (Wielki) gościł u burgrabiego Prandoty w Krzepicach.
W podróży do Krzepic towarzyszyli królowi między innymi:
- Mściwoj z Kwiliny herbu Lis, dziedzic na Koziegłowach, łowczy krakowski, a w niedalekiej przyszłości również podkomorzy i starosta bydgoski.
- Janusz Suchywilk h. Grzymała – prepozyt gnieźnieński, a później arcybiskup.
- Dobiesław Kurozwęk h. Poraj – kasztelan, a później wojewoda krakowski.
- Mikołaj Puszcz ze Sprawy h. Poraj – podstoli krakowski.
- Jan Kołczek h. Topór – przyszły marszałek królestwa.
Król, który tu przybył miał już pełną wiedzę o drodze wiodącej z Krakowa do granic Wielkopolski. Omówiono zapewne jej niedostatki i zagrożenia czyhające na kupców. Jak zawsze potrzebne były pieniądze na budowę mostów, dróg i zajazdów. Łatwo się też domyślić, że goście w Krzepicach to potencjalni inwestorzy i udziałowcy tego przedsięwzięcia. Król nie marnując czasu podjął tam kilka ważnych decyzji, a jedna z nich dotyczyła zmiany prawa lokacyjnego wsi Częstochowa.
Wszystkim zależało, aby trakt do Wielkopolski był szybki i bezpieczny. To wydarzenie podpowiada nam, jaką rolę miały pełnić przy tej drodze zamki jurajskie, czyli posterunki strażnicze w Olsztynie, Bobolicach, Rabsztynie i Ogrodzieńcu. Tak samo wysunięty na zachód zamek warowny w Koziegłowach ...
Był to okres w dziejach Polski, w którym liczył się każdy skrawek ziemi. Rzeczpospolita nie miała wtedy Śląska, Pomorza Zachodniego i Pomorza Gdańskiego. Nie miała Kujaw i Mazowsza. To, co zostało przy Koronie wymagało szczególnej ochrony. Król Kazimierz zaczął, więc energicznie namawiać możnych posiadaczy do budowy zamków i warowni, a miasta zalecał grodzić murami. Kamień łamany i wapno, miały zniechęcać Krzyżaków od północy, a Czechów od południa i zachodu. Koziegłowy, miały ochraniać pogranicze śląskie.
Na jurajskim trakcie od Krakowa do Częstochowy wznoszono kamienne strażnice. Pokoju ani spokoju nikt tu nie gwarantował.
Obowiązki obronne w warowniach pełnić miały załogi dobierane z pospolitego ruszenia, a czasem prywatni rycerze biskupów. Cechom rzemieślniczym i kupieckim przydzielano do utrzymania odcinki murów i polecano uzupełniać składy amunicji. Obronność stawała się powszechnym obowiązkiem.
W roku 1363 Mściwoj z Kwiliny h. Lis miał już spory komplet tytułów. W roku 1368 i później występuje jako członek rady królewskiej w miejscach i momentach, które później przechodziły do historii. Przetrwał przy królu do jego śmierci 1370 roku.
"
Kazimierz Wielki (ur. 1310 w Kowalu, zm. 1370 w Krakowie) – najmłodszy syn Władysława Łokietka i Jadwigi Bolesławówny, król Polski w latach 1333–1370, ostatni monarcha z dynastii Piastów na tronie polskim. W historiografii jest uważany za jednego z najwybitniejszych władców Polski.
*Kazimierz Wielki na portrecie Jana Matejki
Polska za czasów króla Kazimierza Wielkiego
c.d.n.
__________________
|