Zwiedzamy małopolskę

[Kundzia]

Zamek to warowna budowla mieszkalna, przeważnie murowana, stanowiąca zwykle kompleks złożony z 1 lub 2 pierścieni murów zwieńczonych blankami, z basztami w narożach i wieżą bramną, często z barbakanem i zwodzonym mostem nad fosą. Zabudowania były zgrupowane wokół wewnętrznego dziedzińców. W międzymurzu mieściły się place ćwiczeń dla załogi, niekiedy zwierzyniec. Rozkwit architektury zamkowej nastąpił w okresie gotyku. Zależnie od usytuowania, wznoszono zamki wyżynne, budowane na górach, na wzgórzach, skałach (np. na Wawelu, w Niedzicy), zamki nizinne, położone w terenie płaskim. W końcu XV i na początku XVI w., w związku z powszechnym użyciem broni palnej, zwiększono rozstawienie baszt i nadbudowywano mury (kurtyny). Udoskonalenia artylerii oblężniczej spowodowały wzmocnienie obrony flankowej baszt wjezdnych i przekształcenie baszt artyleryjskich w basteje. W połowie XVI w. wprowadzono wokół zamków system fortyfikacji bastionowej, która zamieniła zamki w twierdze. W województwie małopolskim, oprócz zamku królewskiego na Wawelu, zachowały się, bądź odbudowane, bądź w ruinie, 22 zamki.

Zamek w Nowym Wiśniczu

Zamek został zbudowany prawdopodobnie w drugiej połowie XIV w. jako obronna rezydencja rodu Kmitów herbu Szreniawa. Istnieje jednak hipoteza, iż wcześniej istniała w Wiśniczu warownna budowla przejęta przez Kmitów. Nie ma jednak na to wystarczających dowodów, gdyż zamek po raz pierwszy pojawia się w dokumentach pisanych z lat 1396-1397. Były to rachunki żup bocheńskich.
Warownia była własnością Kmitów do roku 1553. W 1554 r. zamek przeszedł na własność Barzów i Stadnickich, od których w 1593 r. odkupił go Sebastian Lubomirski. Rezydencja została przebudowana w latach 1615-1621 przez Stanisława Lubomirskiego syna Sebstiana. Po zakończeniu prac budowlanych zamek był jednym z najlepiej ufortyfikowanych twierdz w kraju. Nie pomogło mu to jednak w czasie najazdu Szwedów w XVII w., kiedy został zniszczony, splądrowany i nigdy nie odzyskał już swojej świetności.
Do połowy XVIII w. rezydencja była we władaniu Lubomirskich, a następnie Sanguszków, Potockich i Zamoyskich. Pożar z 1831 r. sprawił, że zamek został opuszczony i zaczął zamieniać się w ruinę. W 1901 r. warownia została kupiona przez Zjednoczenie Rodowe Lubomirskich, które rozpoczęło jej remont. Po II Wojnie Światowej zamek przejęło państwo, które od 1949 r. rozpoczęło restaurację twierdzy. Obecnie zamek ponownie jest własnością Lubomirskich.

[Kundzia]

Wiśnicki zamek

Portret jego ostatniego właściciela Lubomirskiego

Główna brama wjazdowa

[Kundzia]

Zamek nocą

[Kundzia]

To nie tylko wspaniały zabytkowy zabytkowy zamek.Wiśnicz to urocze miasto położone w województwie małopolskim, na Pogórzu Wiśnickim. Jako wieś klasztorna istniał już w XIII w., jednak dopiero w roku 1616 nowi właściciele, rodzina Lubomirskich, otrzymali od Zygmunta III Wazy zgodę na lokację miasta. Główną atrakcją turystyczną Wiśnicza jest zamek Kmitów i Lubomirskich będący jedną z najcenniejszych w Polsce rezydencji wczesnobarokowych.
Wiśnicz w starych obrazach




Dom Matejki


Stary klasztor

[Kundzia]

Klasztor

Kościół


Ratusz

Dworek Koryznówka

[Kundzia]

Wiśnicki rynek

Zespół szkół zawodowych





Jest jeszcze wiele ciekawych miejsc do zobaczenia ale to już następnym razem.

[Nika]

Byłam na zamku w Wiśniczu,bardzo mi sie podobał,aczkolwiek pustawy nieco..za to dworek Matejki ogromnie mi się spodobał.

[Kundzia]

[Kundzia]

Zamek w Dębnie
Jeden z nielicznych w Małopolsce zabytków obronnej średniowiecznej architektury rezydencjonalnej, wzniesiony w końcu XV wieku na planie czworoboku z dziedzińcem pośrodku. Ma znakomicie zachowaną kamieniarkę baszt i wykuszy. Od 1976 roku jest oddziałem Muzeum Okręgowego w Tarnowie, jako muzeum wnętrz.
Wystawą stałą jest ekspozycja wyposażenia wnętrz zamkowych. W sali historycznej na parterze można zobaczyć dzieje zamku w Dębnie. Sala Rycerska urządzona jest na staropolską świetlicę zamkową. Znajduje się tam także kaplica ze sprzętami liturgicznymi i obrazami. Najcenniejsze zabytki znajdują się w "Skarbcu" wyposażonym w kolekcję "czarnych mebli", gdzie m.in. eksponowana jest XVI-wieczna Biblia Wujka. Ponadto ciekawie wyposażona "winnica" i kuchnia.

a rezydencja, tak jak każdy "szanujący" się zamek, ma swoją legendę. Opowiada on o nieszczęśliwej miłości córki pana zamku do słuźącego. Gdy ojciec młodej Tarłówny dowiedział się o ich miłości kazał skrycie zabić chłopaka a córce dał do wyboru albo poślubi wyznaczonego przez rodzinę kandydata albo zostanie zamurowana żywcem. Dziewczyna nie chcąc łamać przysięgi dozgonnej miłości postanowiła wybrać śmierć.
Bezwzględny ojciec zamurował w wieży swą córkę wraz z jej posagiem.
Aby uczcić pamięć młodej Tarłówny każdego września organizowane są tu turnieje rycerski o złoty warkocz Tarłówny. Na Zamku regularnie odbywają się uroczystości ślubów cywilnych, udzielanych przez Urząd Stanu Cywilnego gminy Dębno. W okresie wakacji odbywają się koncerty muzyki klasycznej.



]

[Kundzia]

Skarbiec
]
Koncerty Muzyki dawnej na zamku



Turnieje rycerskie

]

[Kundzia]

[Kundzia]

Niedaleko Dębna nad Jeziorem Czchowskim jest odresteurowany zamek Tropsztyn


Zamek Tropsztyn zbudowany został na przełomie XIII i XIV w. przez Zbrosława lub jego syna Gniewomira, dziedziców osady św. Świerada (tak bowiem dawniej nazywało się Tropie, na terenie którego powstał zamek). Źródła pisane po raz pierwszy wspominają o zamku dopiero w 1390 r., kiedy był już własnością Chebdy z Tropsztyna herbu Starykoń. Nieznane są jednak koligacje łączące Zbrosława i Gniewomira z rodem Chebdów, do których zamek należał aż do 1535 r. W owym roku opuszczony zamek został sprzedany przez Prokopa Chebdę kasztelanowi sandomierskiemu Piotrowi Kmicie. Jednak już w 1541 r. zamek był już w rękach Robkowskich, natomiast od 1556 r. stał się własnością Gabańskich herbu Janina. Kilkadziesiąt lat później, na początku XVII w., zamek był już zrujnowany.
Obecni właściciele Zamku Tropsztyn popularyzują legendę, iż są powiązani z Inkami żyjącymi w Ameryce Południowej. Ile w tym prawdy, niewiadomo.
Zamek Tropsztyn, położony jest na granicy powiatów brzeskiego i sądeckiego i nad zachodnim brzegiem Dunajca, u ujścia Iwkowskiego Potoku do Dunajca. Wraz ze stojącym na wschodnim brzegu rzeki romańskim kościołem św. Świerada w Tropiu, którego budowę można datować nawet na XI w., stanowi tzw. Bramę Sądecczyzny. Przez nią, czyli między zamkiem a kościołem, przechodziły kiedyś z Polski na Górne Węgry, czyli Słowację, dwa ważne szlaki komunikacyjne: wodny i lądowy brzegiem Dunajca. Panowie zamku podobno często wykorzystywali to położenie i usiłowali samowolnie przejmować kontrolę nad tym traktem.
Tropsztyn spełniał zapewne od początku rolę prywatnej warowni obronnej, siedziby mieszkalnej i ośrodka gospodarczego, czyli tzw. klucza własności ziemskich. Właścicielami tego miejsca i obiektu był najpierw ród Ośmiorogów zwany także Gierałtami, potem ród Chebdów herbu Starykoń, następnie kilku ich spadkobierców po kądzieli i wreszcie obcy nabywcy.

[Basia.]

[Kundzia]

W 1327 r. istniała już w Czchowie królewska komora celna. W 1333 odziedziczyła go wraz z z ziemią sądecką Jadwiga, wdowa po Władysławie Łokietku, a po jej śmierci w 1339 Kazimierz Wielki. Za jego panowania miasto zostało opasane murem obronnym, a przywilej wystawiony w Krakowie 24 listopada przeniósł je z lokacji na prawie średzkim na magdeburskie .Nie jest pewne kiedy Czchów otrzymał prawa miejskie, we wspomnianym dokumencie zmiany prawa lokacyjnego, wspomniane jest, że prawa miejskie miał już dawno. W czasie lustracji w 1765 wójt z burmistrzami zeznali, że odnośny dokument im zgorzał

Prawdopodobnie w tym samym czasie powstał na wzgórzu wznoszącym się nad miastem niewielki zamek dla obrony tutejszej komory celnej i szlaku handlowego. Trzonem budowli była starsza jeszcze, romańska obronna wieża mieszkalna.

[Ewa Korycińska]

Jestem w Krakowie od roku i brak mi znajomych, a z natury jestem osobą bardzo otwartą i nastawioną na ludzi, może jakaś grupa (2-3 lub więcej osób) zaprosi mnie na wspólne "wycieczkowanie", będę bardzo wdzięczna Ewa K.

[Nika]

Kundziu,dawaj dalej,chętnie czytam i oglądam ten wątek!

[Wilhelmina]

Ponieważ zbliżają się Święta Wielkiej Nocy, pragnę przybliżyć uroczystości odbywające się w Kalwarii Zebrzydowskiej.

Misteria Męki Pańskiej.

Misteria kalwaryjskie wystawiane są już od przeszło 300 lat. To właśnie dzięki nim Kalwaria zyskała rozgłos. Co roku "Chwalebne Misterium Pańskie" rozpoczyna się w Niedzielę Palmową. Kalwaryjscy przewodnicy i alumni bernardyńskiego seminarium duchownego w strojach z epoki odgrywają ewangeliczne sceny opisujące Mękę Jezusa Chrystusa.
Nabożeństwa ku czci Męki Pańskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej mają już długą tradycję. Odprawiano je jeszcze zanim przystąpiono do budowy kaplic. Bernardyni prowadzili wiernych dopiero co wytyczonymi drogami, a przy krzyżach, w miejscu których później wzniesiono kaplice, opowiadali o wydarzeniach ewangelicznych i odmawiali stosowne modlitwy.
Bazylika, klasztor oo. bernardynów i Dróżki jako jedyna na świecie kalwaria trafiła w 2000 roku na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO pod nazwą Krajobrazowy Zespół Manierystycznego Parku w Kalwarii Zebrzydowskiej. O wpisie na tę prestiżową listę zadecydowało m.in. to, że stanowi ona wyjątkowy zabytek kultury, w którym krajobraz wykorzystano jako otoczenie dla symbolicznego przedstawienia w postaci kaplic i dróg poszczególnych stacji Męki Chrystusa.

[Wilhelmina]

[Wilhelmina]

[Wilhelmina]