Hej, Bachorku! Dzisiaj z Ciebie ranny ptaszek. W nagrodę posyłam Ci bukiecik wrzosów w dwóch wariantach.
Wczoraj oglądając serial ubiłam masło, ale już nie wypłukałam, zaraz to zrobię. Wcześnie poszłam spać i spałam jednym tchem do rana. A rano walczę z komputerem, stroi mi takie hopki, że nie wiem, kiedy skończę ten post.
Bachorku, nie wiem, czy chciałabym zapomnieć wszystko na własne życzenie. Może nie powinno się współczuć ludziom, którzy skutkiem choroby czy zdarzeń losowych utracili pamięć, może im dobrze w ich okrojonej świadomości. Ale pozbawić się wspomnień świadomie nie chciałabym. Staram się nie wracać myślą do przykrych zdarzeń, a jeśli czasem nie udaje się - trudno, trochę goryczy podkreśli inne smaki.
Moim zdaniem dobra pamięć to ta, która przechowuje tylko dobre wspomnienia.
Jeszcze ciekawostka - kiedyś sprowadziłam jeże na działkę i dużo przeczytałam na ich temat. Otóż jeże po przebudzeniu się wiosną mają wyczyszczoną pamięć do zera, zaczynają żyć od nowa.
No tak, post jakby tylko dla Bachorka... Kochane dziewczyny, to tylko tak wygląda, pisząc myślałam też o Was. Ponieważ jesteście babki wielkomiejskie - specjalnie dla Was zdjęcia z lasu.
Miłego dnia wszystkim!